Requiem - Anna Akhmatova

Translation: Vassiliki Papageorgiou

Victoria Ivanchikova

to be published soon

​

​

Κι αν κάποτε στη χώρα αυτή

Σκεφτούν να υψώσουν το άγαλμά μου

​

Ναι, συναινώ σε τούτη τη γιορτή

Μα μ’έναν όρο μοναχά - να μη στηθεί

​

Μήτε σιμά στη θάλασσα όπου έχω γεννηθεί:

Ο τελευταίος με τη θάλασσα δεσμός μου

έχει κοπεί   

​

Μήτε στων τσάρων τους δενδρόκηπους

πλάι στον κουτσουρεμένο μαγικό κορμό

όπου μια σκια απαρηγόρητη με ψάχνει

​

Μον’ να το στήσουνε εδώ, εδώ που στήθηκα εγώ

τρακόσιες ώρες

Δίχως για μένα ν’ανοιχτούν ποτέ οι πόρτες

​

Γιατί φοβούμαι μη και ξεχαστεί

μέσα στου θάνατου τη γλύκα

Το μουγκρητό, το τράνταγμα των μαύρων τανκς

​

Μη και λησμονηθεί που αποκαμωμένα χτύπαε

μόνη της η πόρτα

Κι έσκουζε η γρια σαν πληγωμένο ζώο

​

Και σαν το δάκρυ ας κυλά, απ’ τ’ άκαμπτα τα χαλκοβλέφαρα

το χιόνι που μόλις άρχισε να λιώνει

​

Ας γουργουρίζει πέρα της φυλακής η περιστέρα

Και τα καράβια ήσυχα ας πλέουν στον Νεβά.

​

​

Constantinople, a City in Literature

Texts Selection by Yannis Xanthoulis

Includes poems by Vassiliki Papageorgiou

Fotography: Ara Guler

Metaihmio 2008